maandag 9 november 2015

Onopgemerkt


Ze zegt niet veel, zo is ze geworden. Ze belde mij op: ‘Jeanine we moeten naar de politie. Het is niet goed wat er al twee jaar gebeurd.’ De instelling, hulpverleners en ik (toen nog stagiaire) maakten ons al langer zorgen, een heel kwetsbaar meisje. Seksueel misbruik. Ze loopt met gebogen hoofd het kamertje in op het politiebureau. Wat is ze klein. Maar wat ben ik trots op haar, ze heeft durven zeggen dat ze niet wilde, dat dit moet stoppen. En ook, wat ben ik boos, geen enkel signaal heb ik opgevangen. Ik werkte een paar maanden met haar aan het vergroten van zelfstandigheid, grenzen aangeven en daarnaast gaf ik seksuele voorlichting. Te laat om te voorkomen, wel heeft ze het zelf gestopt.
De dader, haar buurjongen, is van dezelfde leeftijd. Die heeft óók hulp nodig bedenk ik me. Wat gaat er in zijn koppie om dat hij dit een ander aandoet?
Hier moest ik aan terug denken toen ik de nieuwste uitgave van het tijdschrift van Augeo zag, meer focus op preventie bij jongens en mannen – vaak dader en slachtoffer. Geef als man/vader/broer/neef/vriend het goede voorbeeld. Zodat er minder daders en daarmee minder slachtoffers van seksueel misbruik komen. Samen misbruik aanpakken.


Voor meer informatie: