doelen stellen

Aan het begin van het behandelingstraject ga ik altijd even zitten met de cliënt, en vraag wat er goed gaat, hierna vraag ik wat er niet goed gaat en vervolgens geef ik aan dat we samen gaan bedenken: en wat nu? Zo komen er bijna altijd doelen uitrollen waar ook het kind achter staat. Een mooi begin voor behandeling! Pas wilde ik bij een cliënt afsluiten, het gaat erg goed met haar, mijns inziens heeft ze grote stappen gezet en lukt het haar nu om haar angst te reguleren zodat zij naar school durft. Het meisje zelf vindt dat het heel goed met haar gaat. Wel gaf ze aan dat ze 'nog niet klaar was'. Ik snapte even niet zo goed wat ze bedoelde. Ze gaf aan dat ze samen met vriendinnen nieuwe doelen had opgesteld: vaker wat zeggen tegen onbekenden, elke dag een grapje maken, elke dag drie complimenten aan anderen geven, ... 'Net zoals wij dat samen deden, zodat het steeds een beetje beter gaat.' Wat mooi dat ze dat zelf zo oppakt, een meisje van 16 die de inhoud van zelfhulpboeken zelf heeft uitgedacht! Wel waarschuw ik haar voor het hoog leggen van de lat. Hoeveel verwacht je van jezelf? Wat mooi om zo verder te kunnen praten!