Net na de vakantie

"En nu weten we het even niet meer." Is wat deze ouders aangeven bij de eerste evaluatie. School is net weer gestart. Hoe gaan we op een goede manier verder? Hoe pakken we de doelen aan? Het lijkt even of de begeleiding niet brengt wat we hopen. We willen graag vooruit. Ook de grote instelling waar ouders extra ondersteuning van krijgen weet niet hoe verder 'we staan open voor alles'. We zien nog niet dat het kind zich beter voelt. Samen denken we na, hoe dan wel? 

Wat gebeurt er nu? Hoe loopt het op school? Daar zien we toch dat het kind stappen maakt. En... Ohja, toen vertelde het kind uit zichzelf dat het moeilijk was, er werd om hulp gevraagd. Soms zit het ook in deze kleine stapjes. Misschien willen we samen te snel? Wat zien we nog meer? Door thuis meer structuur te bieden is er meer rust, fijn - is er dan misschien ook meer ruimte voor oefenen, groeien en bloeien?!
De pas op de plaats, ik overleg met mijn supervisor - promovenda op IMRO beweging-als-houvast. Wat gaat er goed? En hoe bouwen we dat uit? Zien we verbinding, onderscheid? Soms is het moeilijk voor het kind om op een fijne manier te verbinden - kijk hier ben ik! Met aansluiten vanuit mij, initiatief belonen en soms wat eigen initiatief... Dat gaan we inzetten, samen plezier maken, genieten, en dan komt het groeien en bloeien! Veel plezier!