dinsdag 24 december 2019

Fijne feestdagen

Een goed uiteinde en op naar een nog mooier jaar! De laatste dagen van 2019 lekker samen bakken, koken en ook schoonmaken?! Meestal juist de tijd voor goede gesprekken. Hoe pakken we het nieuwe jaar aan, proberen te denken in oplossingen. En voor nu: knallend het jaar uit!

vrijdag 29 november 2019

“Het moet precies zo als in het echt. Dus dit is fout.”


Ik wilde graag tekenen en dan ook nog eens met dit meisje op hetzelfde blad. Dat was voor haar reden om heel bedenkelijk te kijken, ‘je hebt toch altijd je eigen tekening?’ Maar na een aarzeling was het goed. We begonnen samen, ze wilde ons tekenen, ik maakte een bloem. Tja, die zag er niet zo uit als de bloem in de tuin. “Het moet precies zo als in het echt. Dus dit is fout.” Ze pakt een gum en begint met het uitgummen van mijn net getekende bloem. Ik kijk haar sip aan, want ik kan ook niet zo goed tekenen, maar vind het wel leuk. “Moet het precies zo zijn als in het echt? Of is het goed als je ziet wat het moet zijn?” vraag ik haar. Ze stopt met gummen en kijkt me aan. Ik zie de tandwieltjes draaien in haar hoofd. Zo heeft ze er nog niet over nagedacht. Ik laat de stilte nog even duren. Dan zegt ze dat dat eigenlijk ook wel kan. Misschien is het wel goed als we weten wat het is. Ook zij kan de bloem namelijk niet precies natekenen. Ik lach, dat is fijn. Ik teken opnieuw de bloem.  Paars erbij die kleur vind ik mooi. Dan wil ik ook wel met haar meetekenen, we tekenen onszelf, hoe zie ik eruit? Wat is hetzelfde als bij jou? Ik zie twee keer bruine haren. Wat is anders dan bij jou? Dat is leuk, soms is het hetzelfde en soms is het een beetje anders!

donderdag 31 oktober 2019

Tik tok , tik tak?

Ik loop achter... Zo hip ben ik niet meer. Cliënten vertellen mij steeds vaker over apps waar ik nog nooit van gehoord heb, en/of niet weet hoe ze werken. Zoals nu: TikTok, een app waarmee je korte filmpjes kan maken (met special effects) en daar krijg je dan van vrienden of 'openbaar', likes op. Kende ik nog niet. Maar steeds meer cliënten zijn er super enthousiast over. De likes verschijnen als zwevende hartjes in het scherm, ziet er super leuk uit. Dus waarom alleen met vrienden delen? Dan krijg ik maar weinig zwevende hartjes....
Je maakt een filmpje van een dansje, of je maakt op het filmpje een grapje, lekker veilig - thuis, op je kamer met alleen je telefoon. Wel wil je weten dat anderen dit ook leuk vinden.
Volwassenen, jij , ik, ouders zien hier ook wel groot GEVAAR staan. Alles wat online staat is voor eeuwig, filmpjes compleet uit de context kunnen voor rare situaties zorgen..
Een voorbeeld is er al: volwassen man pikt filmpje op van een meisje (basisschoolleeftijd) die op een grappige manier vertelt dat ze rijk is. De man zet het filmpje op Twitter en het meisje wordt compleet de grond in getrapt. Natuurlijk heel naar, maar uiteindelijk een vrij 'onschuldig' voorbeeld gelukkig. Hoe hier goed over te praten met je kind? Niet te bang maken maar ook duidelijk zijn..
Blijf vooral praten over social media, wat is echt en wat is nep. Houd in de gaten waar ze mee bezig zijn en geef aan wat er kan gebeuren online. Zoals met dit voorbeeld. Maar, het blijft lastig...
Liever tik tak kijken dan tik tok...

maandag 30 september 2019

Naar buiten!

Tussen de buien door, en verkopen: wilt u lootjes? Wilt u kinderpostzegels? Voor het goede doel ...? Wat is het goede doel? Nieuwsgierig of het kind het uit kan leggen aan mij. Voor dakloze jongeren... en wat betekent dat dan? Die hebben geen huis waar ze wonen. Het kind kijkt mij met grote ogen aan? En waar slapen ze dan? We praten over de opvang in Nederland.
Ouders vragen of ik wel zeker weet of ik het wil, want er komen vast zoveel kinderen vragen. (dat valt best mee), en kinderpostzegels vind ik ook leuk om uit te zoeken. Dit jaar met bloemenzaadjes, pleisters, een tas, en waar zijn de zegels? We schrijven nog wel kaartjes, maar plakken niet meer zoveel postzegels. Bedankt, ik wacht tot mijn kaarten met bloemzaadjes thuisgestuurd worden! Dat ging wel anders toen ik zelf kinderpostzegels liep, haha. Voel ik me al een beetje oud? Toen liep je rond met een portemonneetje met geld en ging je later ook weer de pakketjes afleveren. Nu controleren (vaak) de ouders de ingevulde briefjes nog een keer, hebben de buren goed hun adres en rekeningnummer opgeschreven? Anders krijgen ze straks niets!

dinsdag 27 augustus 2019

Net na de vakantie

"En nu weten we het even niet meer." Is wat deze ouders aangeven bij de eerste evaluatie. School is net weer gestart. Hoe gaan we op een goede manier verder? Hoe pakken we de doelen aan? Het lijkt even of de begeleiding niet brengt wat we hopen. We willen graag vooruit. Ook de grote instelling waar ouders extra ondersteuning van krijgen weet niet hoe verder 'we staan open voor alles'. We zien nog niet dat het kind zich beter voelt. Samen denken we na, hoe dan wel? 
Wat gebeurt er nu? Hoe loopt het op school? Daar zien we toch dat het kind stappen maakt. En... Ohja, toen vertelde het kind uit zichzelf dat het moeilijk was, er werd om hulp gevraagd. Soms zit het ook in deze kleine stapjes. Misschien willen we samen te snel? Wat zien we nog meer? Door thuis meer structuur te bieden is er meer rust, fijn - is er dan misschien ook meer ruimte voor oefenen, groeien en bloeien?!
De pas op de plaats, ik overleg met mijn supervisor - promovenda op IMRO beweging-als-houvast. Wat gaat er goed? En hoe bouwen we dat uit? Zien we verbinding, onderscheid? Soms is het moeilijk voor het kind om op een fijne manier te verbinden - kijk hier ben ik! Met aansluiten vanuit mij, initiatief belonen en soms wat eigen initiatief... Dat gaan we inzetten, samen plezier maken, genieten, en dan komt het groeien en bloeien! Veel plezier!

dinsdag 30 juli 2019

Trots

Na 160 km wandelen mocht ik het kruisje van de Nijmeegse 4daagse in ontvangst nemen. Het was heerlijk weer, maar toch een zware tocht, waarbij mijn lijf wel aangaf dat ik best veel had gelopen. Doorzetten en focussen op wat goed gaat. En nu: heel trots op mezelf!
Trots op wat je bereikt (hebt) en wie je bent. Iedereen is anders en mag er zijn. Laat zien wie je bent, op een boot in Amsterdam, tijdens roze woensdag, roze maandag; maar ook op elke andere dag. Jij bent jij, en dat is oké!
Bij kinderen geven we snel aan: "ik ben trots op jou" , mooi om te zeggen, maar voor kinderen die nog kunnen groeien in zelfvertrouwen is het net wat ombuigen van deze zin beter : "je mag trots zijn op jezelf". Zo kun je je kind helpen om op een positieve manier over zichzelf te denken.
Als de moed je in de schoenen zakt, kun je de eerste stap zetten!

dinsdag 25 juni 2019

3, 2, 1, .... ontploffingsgevaar!

"En dan zomaar, ben ik zo boos - ik ga schreeuwen, slaan, schoppen." En later, na de woede uitbarsting is het kind vaak verdrietig/boos op zichzelf dat het gebeurd is. Erover napraten en aangeven dat dit niet leuk is, helpt vaak niet genoeg om de uitbarsting voor de volgende keer te voorkomen. Kunnen we de uitbarsting ook meer letterlijk nemen?
Als we vergelijken met een vulkaanuitbarsting... Ik pak stiften, verf, kleurpotloden, waskrijtjes en een vel papier. "Kun jij een vulkaan tekenen?" Enthousiast gaat het kind aan de slag, een grote vulkaanuitbarsting verschijnt op het vel. Ik kleur mee: helemaal onder aan de vulkaan maak ik gras, bloemen, een boom. Grote (rook)wolken verschijnen boven de vulkaan. "Wow, dat lijkt echt op een grote uitbarsting!" Ik begin uit te leggen, het groen beneden aan de vulkaan, daar is het nog gezellig, spelen we fijn samen en doen we leuke dingen. Dan gebeurt er iets waardoor het in de vulkaan gaat borrelen" (ik teken belletjes in de vulkaan), het kind begint te vertellen: "Als het niet eerlijk gaat, als ik iets niet mag doen." "Als het lang genoeg borrelt, zonder oplossing, dan komt de vulkaan uitbarsting! Grote stukken steen vliegen door de lucht, lava stroomt naar het gras toe. Het is niet meer gezellig." Het kind kijkt naar de tekening en begint direct te knikken, "zo gaat dat ja!" Oke, en hoe kunnen we er nu voor zorgen dat die vulkaan in jouw buik niet uitbarst? Samen diep nadenken: Bijvoorbeeld: even weglopen, stop hou op zeggen,  samen iets anders leuks verzinnen om te doen, naar een volwassene toe gaan, .....
Soms barst de vulkaan toch uit, wat kunnen we dan doen?: Bijvoorbeeld: grote wolken in je mond blazen 3x heel hard de vulkaan uit, je bedenkt je dat er een groot ijsblok in je buik zit, die dooft de vulkaan, ......

woensdag 29 mei 2019

Samen goed voor elkaar

een mooie leus van de gemeente. Er zijn met de overstap naar gemeente zeker een aantal punten goed voor elkaar. Zo is het verplicht hebben van een diagnose om in aanmerking te komen voor hulpverlening gelukkig niet meer aan de orde. Samen doen we het goed, maar is het ook voor elkaar? Kosten voor (jeugd)zorg worden hoger, vanuit de gemeente gezien geld gooien in een bodemloze put. Meer controle? Minder privacy? Meer vertrouwen? Meer niet te controleren opgegeven uren hulpverlening? Hoe doen we het samen?
Afgelopen week heb ik een gesprek gehad bij de gemeente om hierover samen na te denken. Wat loopt wel? Wat loopt niet? En hoe nu verder? We willen dat het samen goed voor elkaar is. Dezelfde opstart als bij een intake: er gaan een aantal dingen goed, dat willen we graag zo houden en deze kunnen helpen bij het oplossen van het probleem. Een aantal dingen gaan niet zo goed, welke zijn dat precies? Hoe kunnen we met deze gegevens ervoor zorgen dat we het goed voor elkaar hebben?
Samen kritisch kijken, welke hulp is waar nodig. We kunnen alleen samen kritisch kijken als consulenten/artsen bij de gemeente goed op de hoogte zijn van de aangeboden hulpverlening. Inzet zwaar waar het moet, licht waar het kan. Inzet (zonder wachtlijst) zodat we snel van negatief naar positief gaan; overleg zodat we het samen goed voor elkaar hebben!

maandag 29 april 2019

Uitwaaien

Stap, stap, stap... Oefenen voor de Nijmeegse 4daagse - en ook m'n hoofd leegmaken. Wandelend door de Lingewaardse natuur steeds minder piekeren en meer genieten. Het zien van groen geeft je hersenen minder prikkels dan het zien van (bak)stenen. Het wordt direct minder druk in je hoofd. Een pauze, je gedachten de vrije loop, de frisse lucht in. Het fysiek inspannen maakt je hoofd blij. Natuurlijk is het wat veel gevraagd om direct 40 km te gaan wandelen, ik ben ook aan het oefenen en opbouwen; een half uur naar buiten, wandelen en/of hardlopen geeft je lichaam en geest direct een boost. Je voelt je snel beter en piekergedachten verdwijnen. Laat ze (letterlijk) uit je hoofd waaien, stel het jezelf voor...
Nu lukt het niet altijd om naar buiten te gaan, om rust te krijgen kun je binnen ook een ontspanningsoefening doen (of juist aanspanningsoefening) : ga rechtop op een stoel zitten, span je been aan 1,2,3 en weer los, herhaal drie keer, dan je andere been. Doe hetzelfde met je armspieren, bilspieren, handspieren... Bewust bezig zijn met je lichaam, maar ook met je geest: hoor je de piekergedachten steeds opkomen? Plan voor jezelf op een vast tijdstip tien minuten piekertijd in (niet voor het slapengaan!). Dan mag het, andere momenten zeg je tegen de gedachten: jullie wachten tot .... uur. Zo maak je het voor jezelf overzichtelijk, makkelijker en vooral fijner!

vrijdag 29 maart 2019

(mis)Communicatie

Jij begrijpt mij niet, hoor je wel wat ik zeg? Zo is er geen communicatie, hij wil niet... Is niet luisteren, niet willen ook een vorm van communicatie?
Communicatie is je eigen richting kunnen nemen (wegdraaien en eigen initiatief) en de ander kunnen volgen. Belangrijk is de balans, volgen, eigen inbreng, stoppen. Bij sommige kinderen is de balans weg, zij weten niet hoe te volgen of juist hoe eigen inbreng toe te voegen. Door hiermee aan de slag te gaan is (vaak) geen diagnose nodig.
Met Interactie Methodiek Relationele Ontwikkeling (IMRO) grijpen we terug naar de communicatie tussen baby's en ouders - deze verloopt via beweging (eigen richting inzetten, wegkijken, volgen). De betekenis van woorden heeft een ondergeschikte rol. Door in te steken op de beweging in communicatie bij een jonger kind dan de kalenderleeftijd gaan we samen oefenen om balans te vinden in communicatie. De context van het gedrag is van belang, het gedrag is altijd contextafhankelijk. Tenslotte werken we aan wederkerigheid, we brengen beiden in, voegen iets toe, stappen uit het contact - we zijn gelijkwaardig. We zijn niet gelijkvaardig, we kunnen van elkaar leren.
Samen noemen we dit beweging-als-houvast, vanuit beweging samen oefenen om te groeien in wat we moeilijk vinden. De balans bij communicatie op te zoeken.We werken in vijf gebieden op zoek naar een balans in snelheid (langzamer, sneller), afstand (dichterbij, verder weg), richting (meerdere, enkele), spierspanning (hoog, laag) en geluid (hard, zacht). Wat maakt wederkerigheid lastig? Daar gaan we in verder werken, vanuit beweging aansluiten bij wat iemand al wel kan, leuk vindt, goed in is. Zo oefenen we samen naar wat iemand moeilijk vindt, niet zo goed in is, in kan groeien.

woensdag 27 februari 2019

Beweging-als-houvast , IMRO methodiek

Afronden van (bijna) een jaar cursus en 'stage'. Filmpjes onder elkaar aan het zetten, uitzoeken welke momenten het beste de verandering weergeven. Duidelijk maken hoe de methodiek werkt. Niet via praten, maar via bewegen verbinden en samen groeien. Van elkaar leren, met elkaar leren. Net de uitdaging bieden waarin het kind kan groeien, maar niet wordt tegengehouden. Oefenen met emoties, laten zien, eigen inbreng en gek (durven/kunnen doen). Bijvoorbeeld tijdens een spel de regels veranderen, op micro niveau spelen met verwachtingen. Wat voor gekke dingen kunnen we samen doen? Met een broer of zus erbij oefenen, wat bedenk jij? wat bedenk ik? Hoe werken we samen?
Zo direct het certifcaat in ontvangst nemen voor Interactionele Methodiek voor Relationele Ontwikkeling - beweging-als-houvast.
Maar eerst nog even worstelen met de computer, hoe werkt dat video programma... Misschien kan ik het wel leren van een cliënt!

dinsdag 8 januari 2019

Slecht weer bestaat niet,

slechte kleding wel. Deze quote kwam ik pas tegen. Ik moest er weer aan denken toen ik vanmorgen naar buiten keek. Bah, slecht weer, dan toch maar niet op de fiets.... Alles weer nat.... Aan de andere kant, ik heb wel een goed regenpak, waterdicht. Het nat en koud worden als je bij een ander langs gaat maakt het door de regen fietsen het ergste. Maar dat kan ik dus zo oplossen. Misschien vanmiddag ook lekker naar buiten met cliënten, juist extra lekker als je dan koud en nat weer binnenkomt en er staat een kop warme (chocolade?)melk klaar! Genoeg leuke spellen te doen: stampen in de plassen, laat de regen een kunstwerk maken op je papier, vang zoveel mogelijk druppels! Een klein zetje geven en daar gaan we!
Joepie! Even zoeken naar die waterdichte regenbroek ...