een mooie leus van de gemeente. Er zijn met de overstap naar gemeente zeker een aantal punten goed voor elkaar. Zo is het verplicht hebben van een diagnose om in aanmerking te komen voor hulpverlening gelukkig niet meer aan de orde. Samen doen we het goed, maar is het ook voor elkaar? Kosten voor (jeugd)zorg worden hoger, vanuit de gemeente gezien geld gooien in een bodemloze put. Meer controle? Minder privacy? Meer vertrouwen? Meer niet te controleren opgegeven uren hulpverlening? Hoe doen we het samen?
Afgelopen week heb ik een gesprek gehad bij de gemeente om hierover samen na te denken. Wat loopt wel? Wat loopt niet? En hoe nu verder? We willen dat het samen goed voor elkaar is. Dezelfde opstart als bij een intake: er gaan een aantal dingen goed, dat willen we graag zo houden en deze kunnen helpen bij het oplossen van het probleem. Een aantal dingen gaan niet zo goed, welke zijn dat precies? Hoe kunnen we met deze gegevens ervoor zorgen dat we het goed voor elkaar hebben?
Samen kritisch kijken, welke hulp is waar nodig. We kunnen alleen samen kritisch kijken als consulenten/artsen bij de gemeente goed op de hoogte zijn van de aangeboden hulpverlening. Inzet zwaar waar het moet, licht waar het kan. Inzet (zonder wachtlijst) zodat we snel van negatief naar positief gaan; overleg zodat we het samen goed voor elkaar hebben!
