vrijdag 11 december 2015

Lichaamstaal therapie





Interessante bespreking gehad bij de gemeente Hattem. Bij het inzetten van een interventie bij jongeren wordt vaak vanuit leer-theoretisch perspectief gekeken. Wat moet er anders? Dat wordt beloond of juist bestraft. Dit is de gebruikelijke methode, maar is dit ook de beste methode? Inmiddels vergoed de gemeente ook therapie vanuit de dynamisch systeem theorie.
Het werken met Emerging Body Language (EBL) is anders dan ik verwachtte. Er wordt niet volgens een vast protocol gewerkt. De theorie gaat er van uit dat processen niet lineair verlopen. Ieder mens is een dynamisch systeem, er zijn altijd schommelingen die aangepast worden binnen het lichaam. Bij deze interventie methode wordt niet naar het ‘wat’, maar naar het ‘hoe’ gekeken. Met ‘wat’ wordt hier bedoeld: wat moet er worden geleerd, de inhoud (dit is de leer theoretische invalshoek). Met ‘hoe’ wordt hier bedoeld: hoe wordt het geleerd, de manier waarop geleerd wordt. EBL is niet taakgericht, maar relatie gericht. Het doel is onbelangrijk, de weg er naartoe geeft de waarde aan van het leren. Je werkt vanuit de kwaliteiten die de jongere bezit. Ik sluit aan bij de jongere, vanuit de relatie die ontstaat tussen ons leren we van elkaar, dit is namelijk een natuurlijke wijze van elkaar iets leren. Het leren gaat vanzelf. Ik sta niet boven de cliënt, maar naast de cliënt. Het is niet “ik leer jou iets, want jij kan het niet”, maar “wij leren elkaar iets nieuws, iets dat we voorheen niet konden.” Als een kind moeite heeft met gangbare behandelingen, is werken vanuit EBL een prima oplossing. Kijk eens vanuit een andere invalshoek naar een kind.



maandag 9 november 2015

Onopgemerkt


Ze zegt niet veel, zo is ze geworden. Ze belde mij op: ‘Jeanine we moeten naar de politie. Het is niet goed wat er al twee jaar gebeurd.’ De instelling, hulpverleners en ik (toen nog stagiaire) maakten ons al langer zorgen, een heel kwetsbaar meisje. Seksueel misbruik. Ze loopt met gebogen hoofd het kamertje in op het politiebureau. Wat is ze klein. Maar wat ben ik trots op haar, ze heeft durven zeggen dat ze niet wilde, dat dit moet stoppen. En ook, wat ben ik boos, geen enkel signaal heb ik opgevangen. Ik werkte een paar maanden met haar aan het vergroten van zelfstandigheid, grenzen aangeven en daarnaast gaf ik seksuele voorlichting. Te laat om te voorkomen, wel heeft ze het zelf gestopt.
De dader, haar buurjongen, is van dezelfde leeftijd. Die heeft óók hulp nodig bedenk ik me. Wat gaat er in zijn koppie om dat hij dit een ander aandoet?
Hier moest ik aan terug denken toen ik de nieuwste uitgave van het tijdschrift van Augeo zag, meer focus op preventie bij jongens en mannen – vaak dader en slachtoffer. Geef als man/vader/broer/neef/vriend het goede voorbeeld. Zodat er minder daders en daarmee minder slachtoffers van seksueel misbruik komen. Samen misbruik aanpakken.


Voor meer informatie:


woensdag 14 oktober 2015

Alleen staan

Zoveel mogelijk zelfstandigheid. Geef hem dat maar mee. Hij moet leren de wereld aan te kunnen. Natuurlijk is het verbeteren van zijn motoriek ook belangrijk. Maar daarnaast, in de tijd die overblijft na de persoonlijke verzorging, is zelfstandigheid de nummer één. De gemeente vindt van niet, zij zien het anders. Deze jongere in rolstoel heeft maar voor een half jaar budget nodig, van dit budget leert hij lopen. Dan zijn we klaar. Dat deze jongere een aangeboren afwijking heeft, en daarnaast een verstandelijke beperking, maakt niet uit. De grote boze buitenwereld, voor het kind met een beperking is het vaak de waarheid.
Ik bel samen met een jongere op naar het taxibedrijf waar hij net door thuis is gebracht. Hij heeft zijn telefoon in de taxi laten liggen, dus heeft hij zelf het service nummer opgezocht en belt nu op luidspreker met de baliemedewerkster. "Ik ben net thuis gebracht, maar heb m’n telefoon laten liggen in de taxi per ongeluk. Heeft u deze gevonden?" Het antwoord van de baliemedewerkster luidt "Normaal reageren kun jij zeker niet. (geen pauze voor een antwoord) Maar ik verbind je door". Waarop ze ophangt. Ja, deze jongen heeft autisme, ja deze jongen heeft hechtingsproblemen, ja deze jongen heeft een verstandelijke beperking…. De jongen kijkt mij aan en schiet in de lach. "Ik bel gewoon nóg een keer!"
Humor en leren omgaan met onwetendheid van de buitenwereld, leer hem dat maar aan!

woensdag 23 september 2015

Wat zeg je?

Achter mijn laptop verscholen probeer ik brieven te tikken terwijl buiten de auto's voorbij rijden. Al snel dwalen mijn gedachten af, kijk ik toch weer even zuchtend naar buiten. Door de regenpijp hoor ik het laatste water van het dak vallen. Van dit geluid moet ik naar de wc. Ik sta op en loop richting de gang waar ik het monotone gezoem van de wasmachine hoor. Al een uur verder, brief nummer één is nog niet af. Als ik even later weer ga zitten bekijk ik de datum: 23-9, over drie dagen is het Werelddovendag. Deze dag staat in het teken van "Doven in beweging". Zowel letterlijk, op sport en spel gebied, als figuurlijk - binnen de Nederlandse maatschappij. Hoe is het om doof te zijn? Doordat je niets hoort zit je midden in je eigen wereld. De buitenwereld is afgesloten, jij bent afgesloten van de buitenwereld. Iemand staat plotseling naast je, of is zomaar weg. Hoe leg je contacten? Er zijn weinig mensen die de gebarentaal beheersen, te weinig tolken en tegenwoordig heeft iedereen haast. Hoe vind je een baan? Communicatie verloopt moeizaam als er weinig mensen zijn die je begrijpen. En dove kinderen, hoe moeten zij de wereld leren begrijpen? Beelden zeggen veel, maar zonder ondertiteling is er geen touw aan vast te knopen. Natuurlijk kunnen zij naar een speciale school, maar deze kan slechts beperkt helpen bij het 'in beweging blijven'. Het leren van gebarentaal helpt om de wereld te begrijpen.
Ook kinderen zonder gehoorproblemen kunnen moeite hebben met het begrijpen van de wereld. Wetenschappelijk bewezen is dat het aanleren van gebaren positieve effecten heeft op het leren begrijpen van de wereld. Het aanleren van een extra communicatievorm zorgt voor meer begrip, creativiteit en zelfstandigheid bij kinderen.
Zou dat bij jou en mij ook gelden? Je hersenen aan het werk zetten om een nieuwe communicatie vorm te leren. Het leren van een nieuwe taal zorgt voor groei in de hersenen en daarbij wellicht bewustwording van de horende maatschappij, en misschien ook wel "Horenden in beweging!?"


Aan de slag:
http://www.werelddovendag2015.nl/
https://www.lerengebaren.nl/


Voor kinderen:
http://www.lottemax.nl





maandag 16 maart 2015

Welkom!


Vandaag begint de nationale School!Week. Een initiatief van de vereniging van openbare en algemeen toegankelijke scholen en vereniging openbaar onderwijs (VOS/ABB en VOO). Deze School!Week staat in het teken staat van "je bent welkom". Op de openbare basisscholen in Nederland is iedereen welkom. Het overkoepelende thema van de openbare schoolweek is dit jaar kinderrechten.
In november bestaat het internationaal verdrag van de kinderrechten 25 jaar. Ieder kind heeft recht op onderwijs, ieder kind heeft het recht op te groeien in een veilige omgeving. Pas twintig jaar geleden tekende de Nederlandse overheid dit verdrag. Het verdrag geeft de hoop dat ieder kind in dit land de zorg krijgt en rechten heeft zoals deze omschreven staan in het verdrag. Ieder kind in dit land heeft recht op voedsel, verzorging, een dak boven zijn/haar hoofd, liefde en erkenning. De aandacht hiervoor lijkt soms ver te zoeken, pesten, echtscheidingen, kindermishandeling en bijvoorbeeld het korten op de jeugdzorg zijn meer aan de orde. Laten we samen zorgen dat ieder kind de rechten van het internationaal verdrag inzake de rechten van het kind juist wel ervaart; Je bent welkom!
 

woensdag 4 maart 2015

Door een roze bril


Vandaag werd het echt tijd om mijn nieuwe bril op te halen. Een roze, want de wereld mag er wel wat mooier uit zien. Het is maart, de lente komt eraan - buiten giet het aan één stuk door. Ik las in een mail van de NVO dat nieuwe richtlijnen voor KOPP (Kinderen van Ouders met Psychische en/of verslavingsProblemen) vorige week bekend zijn gemaakt. De kinderen in deze gezinnen hebben een grotere kans om zelf (psychische/verslavings) problemen te ontwikkelen en ouders ervaren het opvoeden vaak als zwaar. In de nieuwe richtlijn staat dat een groot deel van de kinderen geen problemen zal ontwikkelen bij het opgroeien. Tevens staat beschreven hoe het ontstaan van problemen snel gezien kan worden door een hulpverlener, en vervolgens welke interventies goed werken. Ouders hebben vaak zelf veel hulpverleners om zich heen en nog meer (gezins) therapie is om allerlei redenen veel gevraagd. Tips, tops, een luisterend oor en behapbare adviezen. In de lente zal de zon weer gaan schijnen. Ik zet mijn roze bril op en fiets door de regen naar het volgende gezin.

Meer informatie:

http://www.richtlijnenjeugdhulp.nl/wp-content/uploads/2015/01/Info-voor-ouders_KOPP.pdf

www.bureaugoal.nl